Dit doe ik: ‘Boer zijn is je levenswerk’

PUTTEN Iedereen doet iets bijzonders. De een heeft een speciale of grote verzameling, de ander een leuke hobby en weer een ander kan met vrijwilligerswerk iets voor een ander betekenen. Ook zijn er mensen die een bijzondere sport beoefenen. Dit keer vertelt Aalt van Kempen over zijn leven als boer.

Zijn vader was al boer, dus het boerenleven is er bij Aalt van Kempen met de paplepel ingegoten. Aalt: „Wij woonden op boerderij De Keut (Het oog) en hadden een oogje op De Veldhoef. Maar destijds lag Volkert van der G. ons, tot de rechtbank aan toe, behoorlijk dwars. Na de moord op Pim Fortuyn, ging hij lange tijd de gevangenis in en konden wij verhuizen naar de Veldhoef. Daarnaast heb ik niet stil gezeten. Ik heb achttien jaar les gegeven aan de Hogere Landbouwschool in Dronten. Ook zat ik vijftien jaar in de adviescommissie afdeling Veehouderij van Aeres (voorheen Groenhorstcollege) in Barneveld. Tenslotte was ik acht jaar bestuurslid van LTO Noord Gelderse Vallei. Maar daarnaast is boer zijn gewoon je leven.”

STIKSTOFPROBLEEM Aalt: „Op advies van de overheid hebben boeren jarenlang enorm geïnvesteerd in hun bedrijf. Schaalvergroting was het toverwoord, dus veel boeren zijn enorme schulden aangegaan. Daarom is het zo ontzettend wrang, wat er nu gebeurd. Halverwege 2023 moet elke provincie een plan klaar hebben, om de hoeveelheid stikstofuitstoot aanzienlijk te verminderen. Voornamelijk door landbouwgrond uit de handel te nemen. En we hebben als boeren de afgelopen jaren al zestig tot zeventig procent stikstof gereduceerd (lees: enorm geïnvesteerd). Binnen vijf jaar moeten alle plannen uitgevoerd zijn. Dit treft vooral de koeien-, varkens- en kippenboeren. En zonder compensatie, he. Ze gaan met niemand in gesprek. De boeren worden grotendeels onteigend of deels opgekocht. En stel dat een boer een miljoen euro krijgt, dan moet hij eerst die enorme schulden afbetalen aan de bank en staat de Belastingdienst ook gelijk op de stoep. Als een timmerman zijn baan verliest, zoekt hij een andere baan, maar boer zijn is je levenswerk. Boer zijn ben je niet alleen: ook vrouw en kinderen wonen op de boerderij. Dit treft dus je hele gezin…….”

Aalt: „Mijn zoon William (28) is als boer al vertrokken naar het buitenland. Hij zei: Pa, het is een mooi bedrijf, maar ik zie het hier niet zitten met deze overheid. In Canada werd hij met open armen ontvangen. Hij is nu bedrijfsleider op een boerderij met 450 koeien en samen met zijn vriendin zijn ze daar nu op zoek naar een eigen boerderij. Ook mijn jongste dochter Naomi (16) heeft het boerenvirus te pakken. Maar wat kunnen wij haar hier nou nog bieden? En wist je dat elke boer twaalf tot vijftien mensen aan het werk houdt? Het gaat in deze branche dus om minstens 600.000 huishoudens van alle bedrijven, toeleveranciers, afnemers, opleidingen en medewerkers eromheen.”

DIPLOMATIE Aalt: „Hoe uitzichtloos onze situatie ook is. Ik ben geen voorstander van harde actie, maar van diplomatie. Ik hoop vooral, dat de Nederlandse bevolking achter ons blijft staan, want wat ons boeren nu overkomt is te bizar voor woorden. Laatst hadden we hier de Campina Boerderijdag georganiseerd, waar 2200 bezoekers op af kwamen. Allemaal mensen met liefde voor het boerenbedrijf. We hebben elkaar gewoon nodig.”

Joyce Kruizenga-Elskamp

Dit doe ik’ is een nieuwe rubriek van De Puttenaer. Inwoners vertellen over hun hobby of favoriete activiteit. Voor de rubriek ‘Dit doe ik’ zoeken we mensen die het leuk vinden om hun verhaal te delen met de lezers van De Puttenaer. Aanmelden kan via puttenaer@bdu.nl of bel 06-1552 9416.