'Van naam tot nummer': blijvend onderzoek

De Tweede Wereldoorlog en de razzia van Putten inspireerden al eerder verschillende schrijvers. Eén van hen vertelt nog eens wat hen dreef om een boek te schrijven over deze periode in de geschiedenis van Nederland en Putten in het bijzonder.

PUTTEN Pieter Dekker en Gert van Dompseler schreven in 2014 het boek ‘Van naam tot nummer’, een uitgebreidere versie van het originele gedenkboek van Putten dat in 1948 uitkwam.

Van Domspeler: ,,We zijn destijds met dit boek begonnen omdat in het oude gedenkboek heel veel dingen stonden die niet klopten en er misten ook een aantal gegevens.” Samen met Pieter Dekker besloten ze een nieuw boek te maken, aangevuld met foto’s van de weggevoerde mannen. ,,Mijn band met de Puttense razzia is dat er drie broers van mijn opa werden weggevoerd. Ik ben al bijna hele leven met de Tweede Wereldoorlog bezig. Toen ik in het bestuur van Stichting Oktober ‘44 kwam heb ik Pieter voorgesteld om ook als bestuurslid aan te nemen. Samen zijn we met een 'ongoing' onderzoek bezig naar de weggevoerden en hun geschiedenis.”

Om aan hun informatie te komen bezoeken ze veel internationale archieven. ,,We hebben de stelling van Madelon de Keizer ontkracht dat de mannen die vrijgelaten werden uit de kampen grote gezinnen hadden of op leeftijd waren. Ook zijn we erachter gekomen dat sommige mannen op plekken begraven lagen die verkeerd in het vorige boek stonden aangegeven. In Ladelund werd alles goed gedocumenteerd, maar van een kamp als Bergen Belsen is maar weinig teruggevonden aan administratie.” Voor Van Dompseler en Dekker was het een mooi moment toen een internationaal archief open ging en ze later op een bijeenkomst in Kamp Amersfoort nabestaanden persoonlijke spullen van weggevoerden konden overhandigen. ,,Er kwam zelfs een man van 91 die weggevoerd was geweest om zijn eigen portemonnee op te halen.” Nog steeds gaat het onderzoek verder. ,,Er is een groep van veertig Puttenaren geweest die in Neuengamme aangekomen zijn en op transport zijn gezet naar Bergen Belsen. Ze hebben alleen geen kampnummer gekregen en er is verder niets over hen te vinden. We hopen er ooit achter te komen wat hun lot is geweest, maar misschien komen we er wel nooit achter.”