'De boeren maakten mijn werk ontzettend leuk'

Na ruim dertig jaar stopt dierenarts Gerard van Eijden als maat bij de dierenartspraktijk waar hij werkt. Wel blijft hij nog op zzp-basis zijn vaste kalkoen- en varkensbedrijven begeleiden. Maar de fysiek zware spoeddiensten zijn voor hem verleden tijd.

Als klein jochie wilde Van Eijden al dierenarts worden. Liever nog was hij boer geworden, maar het bedrijf van zijn vader was te klein om een toekomst op te bouwen. Hij lootte vier jaar tevergeefs mee voor de studie Diergeneeskunde: het aanbod van studenten was vele malen groter dan het aantal studieplaatsen. Het vijfde jaar lukte het eindelijk.

,,Een zonnige dag in augustus 1981 was een van de gelukkigste dagen in mijn leven. Eindelijk ingeloot!" Van Eijden begint nog steeds te stralen als hij erover vertelt. De tussenliggende jaren waren geen verloren tijd. Hij rondde de Hogere Landbouwschool in Den Bosch af, waar hij bovendien zijn latere echtgenote Jolette leerde kennen, die daar tuinbouw studeerde.

Op zijn 29ste kreeg hij eindelijk zijn dierenartsendiploma. ,,Ik kon direct aan de slag in de praktijk van Putten. Het was gebruikelijk om na een jaar van vallen en opstaan gauw naar een andere praktijk uit te zien. Maar dankzij de geweldige boeren in mijn praktijkgebied, hun gezelligheid, nuchterheid, betrokkenheid en humor, werd het onbespreekbaar om deze praktijk te verlaten. Diergeneeskunde richt zich natuurlijk vooral op dieren, maar de omgang met hun eigenaren is een heel belangrijk onderdeel van mijn werk. En dan is het geweldig om de Puttense boeren als klant te mogen hebben."

De eerste jaren was de Puttense dierenarts, zoals gangbaar in die tijd, een generalist. Hij behandelde zieke honden en katten, keurde paarden, verloste schapen en opereerde koeien. Maar in de loop der jaren veranderde zijn vak van het behandelen van zieke dieren naar het voorkomen van ziekte. ,,Dat is een stuk ingewikkelder en de belangrijkste reden om specialistischer te gaan werken", licht Van Eijden toe. ,,Het liep zo dat ik mij vooral ging richten op varkens en kalkoenen. Het is een complexe uitdaging om de veehouder te helpen zijn bedrijf zó te managen dat de dieren het goed hebben en de kans op ziekte minimaal wordt. Dat geeft veel voldoening."

VERANDERINGEN Van Eijden heeft in die dertig jaar de veehouderij enorm zien veranderen. ,,Het welzijn van de dieren is sterk verbeterd. Er zijn geen legbatterijen meer. Zeugen zitten niet meer permanent in een kooi maar lopen het grootste deel van hun leven los in een groep. En koeien staan niet meer een hele winter vast aan een ketting, maar hebben alle vrijheid in een ruime ligboxenstal. De buitenwereld is ongekend kritisch naar de wijze waarop we onze dieren houden, maar is helaas nog niet bereid om de hogere prijs voor het vlees te betalen die nodig is om het dier meer ruimte of meer vrijheid te kunnen geven. De veehouders en hun dierenartsen willen graag dat de dieren het beter krijgen, maar dan moet de veehouder ook een redelijke vergoeding krijgen voor zijn harde werken."
Overigens ziet de Puttense dierenarts ook bij gezelschapsdieren welzijnsproblemen. ,,Paarden zijn van nature zeer sociale dieren, maar worden vaak in isolement gehouden. Veel honden zitten opgesloten in huis en mogen maar drie keer per dag plassen. Er valt ook hier nog heel wat te verbeteren. In mijn bestaan als dierenarts heb ik geprobeerd daar een steentje aan bij te dragen."

MENSEN Preventie van ziekten is voor Van Eijden een interessante uitdaging, maar het ouderwetse veeartsenwerk vindt hij nog altijd leuk. ,,Het blijft indrukwekkend wanneer je na een nachtelijke verlossing een schaap haar beide lammetjes ziet drooglikken. Of wanneer een paard, dat eerder nog rolde van de buikpijn, na een reddende injectie weer heerlijk aan zijn hooi staat te knabbelen. Of wanneer een doodzieke koe na een buikoperatie en een infuus weer een volle emmer melk geeft. Het maakt diergeneeskunde tot een geweldig vak! Maar vooral heb ik genoten van de mensen. De Puttense boeren maakten mijn leven als dierenarts ontzettend leuk."

BOEKJE Als dank voor al die jaren werkplezier heeft Van Eijden voor 'zijn' boeren een boekje geschreven met de titel 'Gelukkig achter de staldeur'. Het bevat anekdotes over zijn ervaringen als dierenarts en is geïllustreerd door zijn vrouw Jolette. Alle dierhouders waar hij de afgelopen jaren veel is geweest, krijgen van hem een exemplaar. Het boekje ook te koop bij VVV Putten, de Landwinkels in Putten en Ermelo en bij Dierenartsen AnimalCare in Harderwijk.
Van Eijden heeft in de afgelopen dertig jaar zijn werkomgeving zien groeien van een praktijk met vier dierenartsen en drie assistenten in Putten naar de huidige praktijk met twaalf dierenartsen en twaalf assistenten in een mooi nieuw pand in Harderwijk. Volgens het maatschapscontract moet een maat wanneer hij de zestigjarige leeftijd heeft bereikt, uit de maatschap. Daarom gaat Van Eijden het nu wat rustiger aan doen en meer genieten van zijn gezin, zijn eigen dieren en zijn hobby's: sleutelen aan oude auto's en spelen op zijn basgitaar.