Afbeelding

Column Fabrieksterrein: Hij doet niks, hoor!

13 mei 2020 om 10:00 Column Fabrieksterrein

Juist ook nu is het fijn dat we in een relatief klein plaatsje met een relatief groot aanliggend bos wonen. Na een paar minuten lopen of fietsen het bos in, vooral buiten de gebaande paden en verharde fietspaden, is het meestal rustig. Op het nieuws hoorden we wel dat parken, natuurgebieden en stranden vanwege drukte afgesloten waren en wij kwamen slechts een handjevol mensen tegen. De anderhalve meter afstand houden tot andere personen en die andere personen weer tot mij is dan relatief makkelijk. Voor andere personen wel, voor een aantal honden echter niet. Als je een rondje loopt in het bos in de buurt van of zelfs nog binnen de bebouwde kom is er een grote kans dat je in een zelfverklaard hondenlosloopgebied terechtkomt.

Loop je als gezin met een jong kind in een wandelwagen door het bos, komt er een hond aangerend en begint een meter voor je naar de wandelwagen te grommen en te blaffen. Kleine kinderen in wandelwagens en ook hun vaders overigens houden daar over het algemeen niet zo van. Een eind verderop komt een mevrouw aanrennen, volstrekt zinloos schreeuwend tegen de hond dat hij terug moet komen naar de baas en schreeuwend tegen ons ,,Hij doet niets, hoor!''. Het zal wel zo zijn dat hij niets doet (hoor), maar als je daar zo Martin Gaus-achtig van overtuigd bent, waarom kom je dan wel helemaal buiten adem aanrennen om de boel toch in de gaten te houden? Of is het bedoeld als schijnheilige verontschuldiging naar ons toe: ,,Mijn hond staat op korte afstand van een onbekende te blaffen, grommen en opspringend, maar ik kom verontschuldigend ook toesnellen, hoor!” Haar echte verontschuldiging maakte het er overigens niet beter op. Volgens haar kwam de reactie van de hond door de wandelwagen, want zoiets kende hij niet. Eigenlijk beweerde ze dus daarmee dat het mijn schuld was, want ik reed met die wandelwagen door het bos. Het moet niet gekker worden.

Ik heb echt geen hekel aan honden. Als ik ergens op bezoek ga en er is een hond dan zal ik die vaak aaien. Ik wil het echter wel graag zelf kunnen bepalen of ik een hond wil aanhalen. Als een hond buiten in de openbare ruimte zo tegen je tekeergaat en zelfs tegen je opspringt, is dat negeren geen optie meer. Je zou in zo’n geval bijna wensen dat de anderhalvemeterregel en bijbehorende boetes juist ook voor dergelijke honden zouden gelden. Het is te hopen dat die anderhalvemeterregel voor personen wel snel opgeheven kan worden. Ik blaf misschien af en toe op afstand. Ik grom, bijt en spring tenminste niet tegen je op (hoor).

Martijn Fabriek

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie