Column Fabrieksterrein: RGV

De zomer lijkt begonnen. Als je dichtbij op de Veluwe verkoeling aan het water zoekt, is de kans heel groot dat je uitkomt op één van de terreinen van de RGV: Strand Nulde/Horst of Zeumeren.

Tijdens de zomervakantie in mijn school- en studententijd heb ik daar heel wat dagen doorgebracht. Niet op het strand zelf, maar bij de ingang. Toen werden de parkeerkaartjes nog verkocht door een parkeerwachter. Het was een mooie vakantiebaan, zeker nog in de tijd dat de parkeerkaartjes vierenhalve gulden (iets meer dan twee euro) kostte. Veel bezoekers hoefden de vijftig guldencent wisselgeld niet terug en dat leverde regelmatig meer op dan het dagloon als parkeerwachter.

Tijden veranderen. De parkeerwachter is vervangen door een machine die geen wisselgeld geeft. De parkeertarieven zijn intussen verhoogd naar vijf euro. Begin maar vast met sparen van (twee-) euromunten voor de volgende bezoeken want papiergeld en PIN-betaling wordt niet geaccepteerd en voor 2014 en 2015 zijn alvast tariefsverhogingen aangekondigd. Ik was toen in dienst van de Recreatie Gemeenschap Veluwe, een bedrijf met de lokale gemeenten als aandeelhouder. Deze volgens mij duidelijke naam is vervangen door het wellicht commerciëler klinkende RGV.

Daar is blijkbaar ook een commerciële directie voor nodig, hoewel directie wel een groot woord is voor één directeur. Directie klinkt wel lekker abstract, vooral als je bedenkt dat deze ene directeur Droogh totaal ruim 265.000 euro verdiende in 2012. Dat is veel meer dan de gemiddelde burgemeester van de plaatsen op de Veluwe die aandeelhouders zijn van diezelfde RGV. Het is zelfs meer dan de burgemeesters van de grootste plaatsen in Nederland. Ook een jaarlijkse pensioenbijdrage van ruim 35.000 euro is meer dan dat menig Puttenaar jaarlijks bruto aan gewoon jaarsalaris verdient. Onder publieke en politieke druk heeft deze directeur vorig jaar wel wat variabel salaris ingeleverd. Blijkbaar was zijn buitensporige salarisverhogingen van de afgelopen jaren voldoende om nu zogenaamd een flinke stap terug te doen en uiteindelijk toch gewoon op hetzelfde niveau te blijven. De leden van de Raad van Commissarissen ontvingen een 'onkostenvergoeding' van 12.000 tot 15.500 euro per persoon, waar ze heel wat parkeerkaartjes voor kunnen kopen.

De parkeergelden van bezoekers leverden vorig jaar ruim 1,1 miljoen euro op. Bijna 1/3e deel daarvan ging dus rechtsreeks in de zakken van deze directie en als 'onkostenvergoeding' naar de Raad van Commissarissen. Denk daar nog eens aan als je voor vijf euro aan munten in de parkeerautomaat gooit.

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik hier oproep tot foutparkeren. Dat doe ik dan ook niet. Wel parkeer ik zelf voortaan illegaal in de bermen voor de slagbomen. Ik neem liever de kans op een hogere parkeerboete die gaat naar de Algemene Middelen van de gemeente Putten, dan een parkeerkaartje waarvan 1/3e deel rechtstreeks gaat naar deze RGV-ers: Royale Groot Verdieners.

Martijn Fabriek