Zussen Julia en Marrit competitief en fanatiek

PUTTEN De zussen Julia en Marrit van de Kamp wonen in Ermelo maar korfballen allebei al een aantal jaar bij De Meeuwen in Putten. Dit seizoen speelt Marrit (19) voor het eerste jaar in het eerste team, terwijl Julia (22) haar eerste seizoen in het tweede doormaakt. Zo treden ze in de voetsporen van hun vader en oom, die in het verleden ook in de hoofdmacht speelden.

Julia en Marrit begonnen bij de F’jes met korfbal bij Dindoa, de vereniging in hun woonplaats. Marrit koos er op haar veertiende voor om naar De Meeuwen te gaan en kwam in de C1 terecht. ,,Onze vader (Klaas) en oom (Henk) hebben altijd bij Meeuwen gespeeld en vroeger gingen wij zelf ook kijken bij het eerste. Putten was dus geen onbekend terrein. Ik ben gevraagd en vond het best spannend, want De Meeuwen speelde hoger (hoofdklasse) dan Dindoa. Ook is er tussen beide clubs een soort rivaliteit. Maar omdat ik bij De Meeuwen meer ambitie zag en ook in het districtteam Oost zat, was het op korfbalgebied slimmer om daar heen te gaan.’’

FAMILIEGEVOEL Julia zat bij Dindoa ook in de selectieteams en bleef tot en met de A-junioren in Ermelo. ,,Ik had het naar mijn zin en mijn vrienden speelden er. Ik ben ook niet gevraagd, maar uiteindelijk verloor ik het plezier een beetje. Ik ging ook vaak bij De Meeuwen kijken, omdat Marrit er speelde, en zag daar meer het familiegevoel, wat ik bij Dindoa wel wat miste. Het gezamenlijk dingen doen, het is bij de Meeuwen standaard dat je bij de club blijft hangen, blijft eten en de avond samen doorbrengt. Dat gebeurde bij mijn tijd bij Dindoa eigenlijk niet echt. Het was een beetje uitzonderlijk dat wij naar De Meeuwen gingen. Dat ligt gevoeliger dan de stap van Dindoa naar Unitas. De meesten kiezen ervoor die kant op te gaan, de onderlinge band tussen die clubs is ook beter.’’

Waar Marrit direct in de C1-selectie kwam, liep de weg voor Julia anders. ,,Ik ben op mijn zeventiende in de A3 ingedeeld en omdat ik bij een nieuwe club binnenkwam, moest ik vanaf onderaan beginnen. Ik kon dus niet gelijk hoog in een nieuwe club starten. Na een jaar Meeuwen A2 ben ik naar de senioren gegaan. Een jaartje in het derde met allemaal oud-selectiespelers en een jaar in een vriendenteam met A-spelers in het derde. Daar heb ik vanwege studie en gezelligheid voor gekozen.’’

KRUISBAND Marrit kreeg in haar laatste seizoen in de A-junioren een fikse tegenslag toen ze in 2019 de kruisband van haar knie afscheurde. ,,Ik werd in de laatste veldwedstrijd door een dame van Dalto omver gebeukt en mijn knie klapte naar buiten. Dat was super balen, ik had nog nooit blessures gehad. Mijn vader is fysiotherapeut en weet wat het inhoudt. Hij zei dat dit voor een sporter de ergste blessure is. De skivakantie een jaar later kon niet doorgaan en ik had niet gedacht dat 12 maanden revalideren zo zwaar zou zijn. Onder begeleiding van Paul van de Kamp bij Van de Kamp & Lolkema ben ik weer topfit geworden. Ik was er bijna klaar voor om te beginnen, toen korfbal stopte door corona. In principe ben ik er nu van af, maar je moet je spierkracht en stabiliteit wel onderhouden in de sportschool’’, vertelt Marrit, tweedejaars hbo-student fysiotherapie op de Hogeschool van Utrecht.

Inmiddels is Julia vierdejaars student hbo Psychologie op de Hogeschool van Amsterdam en is het haar eerste jaar in de Meeuwenselectie. ,,Gezien mijn leeftijd (22) vond ik dat ik er nu nog in kon stromen, anders zou ik daar te oud voor worden. Daar heb ik ook met Ruud Willemsen over gesproken. De trainer zei dat ik het gewoon moest doen. Bij de oefenwedstrijd op het veld tegen Unitas zat ik achteraan op de reservebank, maar ineens werd ik er in gegooid. Dat had ik nooit gedacht, omdat ik net nieuw was, maar ik bleek ‘hoog’ in de reserves te zitten’’, vertelt Julia, die op 18 september als invalster haar officiële debuut maakte in het eerste in de met 14-23 gewonnen uitwedstrijd tegen Sparta Zwolle.

Die wedstrijd stonden ze samen in het vak. Marrit: ,,Dat ging wel prima, je bent dan geen zussen maar vakgenoten. Het is wel apart, want in al die jaren was het nog nooit eerder gebeurd, of het was in de tuin dat we één tegen één speelden. Op de training staan we wel tegen elkaar. Dan wil ik geen bal doorlaten en is het onbewust toch een wedstrijdje. Het is niet dat we elkaar dan een doelpunt gunnen.’’

Julia: ,,Als we samen terugrijden uit Putten bespreken we hoe het ging. We zijn allebei erg competitief en willen graag winnen. Dat is iets van huis uit. Ik weet heel duidelijk wat zij wil en zij weet duidelijk hoe ik speel. Marrit is echt een 1 tegen 1 speler die je moet uitspelen. Ze is een replica van papa, aanvallend, met dezelfde mentaliteit in het veld. Vanuit een ondersteunde positie kan ik uit het spel mijn kansen halen.’’

Marrit zegt over haar oudere zus: ,,Julia is heel safe in haar spel, ondersteunend met goede passes en een fijne speler om mee te spelen. Ze heeft een super goed schot.’’

Dit seizoen verloopt tot nu toe wisselend. De Meeuwen 1 speelt overgangsklasse en ging als nummer drie de zaal in. Marrit: ,,We stonden buiten een hele tijd eerste, dat ging met een jong team boven verwachting. De laatste twee belangrijke wedstrijden verloren we. In de zaal begonnen we met goede verwachtingen, maar tegen Tweemaal Zes ging het echt voor geen meter. Het was een pittige wedstrijd die we met 17-14 verloren en zelf was ik ook niet heel best. Een klein gelukje voor ons dat die uitslag nu niet telt.’’

DIPJE Bij Julia ging het met De Meeuwen 2 net andersom. ,,We spelen op het veld reserve overgangsklasse met een vrij nieuw team met wat wisselingen. Elke wedstrijd konden we naar mijn idee winnen, maar door een dipje ergens in de wedstrijd verloren we telkens. In Zwolle hadden we dat dipje niet en wonnen we wel. Tijdens trainingen met 1 deden we leuk mee, maar in de wedstrijden kwam het er niet uit. In de zaal spelen we eerste klasse en wonnen we tegen Tweemaal Zes gelijk echt dik, met tien punten verschil (11-21). Leuk om als team eens te winnen en we stonden na één wedstrijd bovenaan, maar helaas gaat die uitslag er door corona weer uit. Ons doel is kampioen worden en weer terug gaan naar de overgangsklasse. Ik denk dat het erin zit.’’

LUXE ,,Ik baal enorm dat de zaalcompetitie niet doorgaat, en dat we het sfeertje met publiek en muziek nu niet hebben, maar het is helaas niet anders’’, zegt Marrit. ,,Nu ga ik voor mijn conditie lekker hardlopen en tennissen. Ook is bij mijn vader in de praktijk een redelijk grote fitnesszaal waar ik mijn knie kan onderhouden. Dat is wel een luxe.’’ Julia kan overdag niet veel sporten. ,,Ik werk tot laat en voor mijn stage bij de raad van de kinderbescherming zit ik bij de rechtbank in Amsterdam. Dat betekent ‘s avonds hardlopen en in het weekend sporten in de praktijk.’’

Voorlopig is het de vraag wat er gaat gebeuren met de competitie. Het KNKV gaat deze na de nieuwe overheidsmaatregelen opnieuw indelen. Julia: ,,Ze maken een kleinere competitie die we moeten inpassen binnen de club, door een paar keer voor 17.00 uur te spelen. Het is nog onduidelijk en onzeker hoe. Misschien kunnen wij tot die tijd gaan trainen als er bij De Meeuwen wedstrijden uitvallen en hopelijk na kerst de competitie afmaken.’’

Door: Marco Jansen