Fabrieksterrein: Ongrijpbaar afval

Soms doe je dingen die goed bedoeld zijn, maar die in de praktijk minder goed uitpakken. Een aantal weken geleden heb ik twee afvalgrijpers gekocht: een extra lange voor mijzelf en één kleinere kinder-afvalgrijper. Dat was al de eerste fout, maar daarover later meer.

We lopen regelmatig een rondje hier in het bos en je komt helaas nog wel eens wat blikjes, plastic en andere rotzooi tegen. Vooral langs de randen van de boswegen dicht bij de bebouwde kom. 

Op een zonnige middag ging ik na werktijd een keer een rondje lopen, gewapend met mijn lange afvalgrijper en een grote afvalzak. Het grijpen ging me al redelijk snel goed af, maar het is soms een hele opgave om het zonder te laten vallen in zo’n losse wapperende afvalzak te krijgen. Daar heb je blijkbaar losse ringen voor, zodat je boven in de afvalzak een mooie grote ruimte krijgt om het afval in te doen. Dat is misschien een puntje voor de volgende fase van professionalisering. 

Ook is er nog een tweede probleem op te lossen. Onderweg gooi ik al het verschillende materiaal in één zak. Vervolgens is het dan eigenlijk thuis wel de bedoeling om alles in de juiste afvalbakken te doen. Maar dan zit je dus thuis in het afval te graaien om de blikjes en plastic bij het PMD en het overige afval bij het restafval te krijgen. Dat is ook niet een aantrekkelijke idee.

Daar dacht ik het volgende op gevonden te hebben. Ik heb namelijk twee zoontjes. Als de ene nu een afvalzak voor restafval en de ander een afvalzak voor PMD zou meenemen, dan kon ik bij het afval grijpen onderweg al aan afvalscheiding doen. Theoretisch is dat misschien een optie, maar in de praktijk werkt dat niet. Eigenlijk ook wel logisch. Dan zie je een ander met zo’n stoere afvalgrijper rondlopen en zelf loop je met een afvalzakje rond. Dat doen ze dus niet. 

Het alternatief is dat de jongens afval gaan grijpen en dat ik met twee afvalzakken rondloop. Dat werkt natuurlijk ook niet. Er is maar één kinder-afvalgrijper en de grote afvalgrijper is te lang en te zwaar. Omdat ze beide met alles het eerste, het snelste en het langste enzovoort willen zijn, ben je dan vooral bezig om de grijptijd eerlijk te verdelen. Dat is volstrekt kansloos overigens. Wat ik eerlijk verdeeld vind, vinden twee jongetjes per definitie vanuit hun optiek oneerlijk.

Hoe nu verder? Koop ik een extra kinder-afvalgrijper en probeer het opnieuw of grijp ik alles in één zak? Het zou een onnodige vraag moeten zijn. Ik moet er wel snel antwoord op vinden, want het is onbegrijpelijk hoe snel dit afval er telkens weer ligt.

Martijn Fabriek