De Molenstraat

PUTTEN Overal op straat is een stukje geschiedenis te vinden. Van de Prins Hendrikweg tot de Luitgardestraat: elke straatnaam in ons dorp vertelt een historisch verhaal. In Straatje Om vraagt de redactie naar de onbekende weg en probeert ze de oorsprong van Puttense straatnamen te achterhalen. In de editie van deze week staat de Molenstraat centraal.

Het zal vast niet verrassen dat deze weg vernoemd is naar de molen die vlak bij de Molenstraat te vinden is. De windmolen die er nu staat, is ruim honderdtwintig jaar geleden gebouwd en kent de naam ‘t Hert. 

De molens in ons dorp waren in de bloei van hun leven, in de tijd dat de korenvelden Putten domineerden. ’t Hert stond toen op de grens van het dorp en de korenvelden en diende als korenmolen. Tegenwoordig zijn de korenvelden in Putten verdwenen en hebben machines het werk van een korenmolen overgenomen. Toch draait ’t Hert nog steeds geregeld om mais voor veevoer te malen. Daarnaast dient de molen nu als monument en is het één van de oudste panden in Putten.

Er zijn in totaal vier molens gebouwd op de plek aan de Halvinkhuizerweg, die zich vlak bij de Molenstraat bevindt. De eerste, Molen van het Convent Abdickhof, dateert uit 1557. Deze werd gebouwd als vervanger van een molen in Ermelo, maar veel is hierover niet bekend. 

De tweede molen kreeg al de naam ’t Hert en werd rond 1700 gebouwd. Deze kwam in 1828 in handen van Hendrik van de Poll, een bakker uit Putten. Na deze overname is ’t Hert eeuwen in handen geweest van de familie Van de Poll. Voor de eerste ’t Hert sloeg in 1890 het noodlot toe. Op een dag begon het te onweren en werd de molen geraakt door de bliksem. Hij brandde af en was niet meer te redden.

De familie Van de Poll liet het er niet bij zitten en besloot er meteen een nieuwe molen neer te zetten. Ook deze kreeg de naam ’t Hert en kwam uit de Zaanstreek. Na een lange reis naar Putten is de molen in goede staat neergezet aan de Halvinkhuizerweg. Lang stond hij daar niet. Slechts negen jaar later brandde ook deze molen af. 

Daarna werd de huidige molen gebouwd door een molenmakersbedrijf uit Deventer. Ditmaal werd de onderkant van steen gemaakt. In de afgelopen honderdtwintig jaar zijn er meerdere restauraties geweest, waardoor ’t Hert er nog steeds zo bijstaat als Puttenaren haar kennen. 

De naam ’t Hert verwijst naar het gemeentewapen van Putten, dat zich dan ook op de molen bevindt. Het wapen wordt als volgt door onze gemeente beschreven: “Van lazuur (blauwe kleur, red.), beladen met een springend hert op het terras, alles van goud’. Waarom een hert op het wapen van Putten staat is niet bekend. Wel is bekend dat de kleuren van het wapen vroeger groen met bruin waren, de natuurlijk kleur van een hert. 

Het is de enige overgebleven molen in ons dorp en daarom een hele waardevolle. En hoewel de oorspronkelijke functie van de honderdtwintig jaar oude molen steeds meer verleden tijd wordt, is ’t Hert nog altijd te bewonderen aan de rand van het centrum van Putten.

Sarah Westphal