Engel

Als weduwe van een veel te vroeg overleden veehouder had ze geleerd haar mannetje te staan. Zij had de koeien gehouden, vooral omdat ze niet wist hoe ze anders aan een inkomen voor haar en haar vijf kinderen moest komen. Het leven was voor haar dus niet gemakkelijk geweest. Maar nooit klaagde ze. ,,Daar ga je je alleen maar slechter van voelen.”

Nu was ze al over de tachtig en had gelukkig geen koeien meer om te melken. Ze had natuurlijk haar boerderij kunnen inruilen voor een riant woonhuis in het dorp. ,,Wat moet je daar de hele dag doen?”, was haar belangrijkste argument om te blijven wonen waar ze al zolang geleefd en vooral gewerkt had.

Wel had ze volgens eigen zeggen nog ‘een paar’ schapen. Nu vind ik dertig dieren een hele koppel.  Zeker in de lammertijd vraagt dat veel tijd. Deze kranige vrouw, het levende bewijs voor het gezegde dat van hard werken niemand doodgaat, draaide haar hand er niet voor om. Met veel liefde en aandacht verzorgde zij haar schapen.

Die morgen had ze gebeld voor een ziek lam. En zo trof ik haar gehurkt aan in het schapenhok, waar al diverse lammetjes om haar heen dartelden. In haar schoot had ze een onooglijk klein en ogenschijnlijk levenloos lammetje liggen. ,,Het is een erg klein beestje, maar voor een goede herder is elk schaap belangrijk”, vertelde ze mij, getuigend van haar religieuze levensvisie. Het lammetje bleek een halve dag oud en had, gezien de omvang van het buikje, nog niets gedronken.

Voor alle pasgeboren zoogdieren is de eerste melk van levensbelang. In die melk, biest genaamd, zit veel energie. Maar ook antistoffen tegen allerlei ziekten. Een jong dier dat onvoldoende biest heeft binnengekregen, heeft later veel meer kans op een lelijke infectieziekte.

Ook bleek de lichaamstemperatuur van het lammetje veel te laag. Het diertje zat in een vicieuze cirkel. Doordat het te koud was, had het onvoldoende kracht om te gaan drinken. Waardoor ze dus geen energie binnenkreeg om zich warm te kunnen houden. Waardoor ze nog kouder werd. En nog minder kans had om een speen te vinden. Uiteindelijk kan dat het diertje fataal worden.

Voor een dierenarts zijn dit heerlijke patiëntjes. Als je er maar op tijd bij bent! Door ze op een warme kruik te leggen, komen ze snel weer op temperatuur. En door de ooi een beetje te melken en deze biest via een slangetje door de keel direct in de maag te geven, heb je in korte tijd een lammetje dat weer zelf bij moeders drinkt. Maar dit kleine lammetje…?

De volgende morgen belde de bejaarde schapenhoudster naar de praktijk. Om te vertellen dat ik een engel was.

Gerard van Eijden, dierenarts