Groeten uit Roemenië: ‘Er zijn dagen dat ik mijn stem een hele dag niet gebruik’
18 mei 2021 om 20:55PUTTEN Pieternel Bottema groeide op in Putten als vijfde in een gezin met zeven kinderen. Het gezin woonde aan de Telgterweg en als kind ging Pieternel naar basisschool Bij de Bron. De inmiddels dertigjarige Puttense, die een grote passie heeft voor de Bijbel en gebarentalen, woont inmiddels ruim een jaar in Roemenië waar ze een trainingsjaar bij het Global Sign Language Team volgt. ,,Mijn trainingsjaar loopt bijna ten einde, maar ik blijf nog wel even hier. Ik zal een nieuwe functie gaan bekleden binnen de organisatie. Momenteel zijn we hierover in gesprek en wordt dit steeds concreter.’’
In 2010 verhuisde de Puttense Bottema voor haar studie, de lerarenopleiding Nederlandse Gebarentaal, naar Utrecht. In de weekenden was ze meestal nog in Putten te vinden. Vanaf 2017 woonde ze helemaal in Utrecht en sloot ze zich aan bij Hope Church Utrecht. Ze ging werken voor Wycliffe Bijbelvertalers Nederland. ,,Ik wil me graag actief inzetten voor het ondersteunen van vertaalwerk van de Bijbel in gebarentalen. Ik heb namelijk een grote passie voor zowel de Bijbel als gebarentalen.’’
In februari vorig jaar is Pieternel naar Roemenië vertrokken. Ze woont daar in het plaatsje Oradea, een stad in het westen van Roemenië, op 12 kilometer van de grens met Hongarije. ,,Laatst ging ik met de trein van Oradea naar Suncuius. Dit is een klein dorpje op ongeveer een uur rijden met de auto vanaf Oradea. Wat heb ik genoten van deze treinrit. Het voelde net alsof ik weer even ‘thuis’ was. Ik moest terugdenken aan de momenten dat ik de trein pakte van Utrecht Overvecht naar Putten. Anders gezegd, de momenten dat ik van de stad naar een dorp toe ging en zodat ik weer even kon opladen in de mooie natuur. Heel fijn!’’
In Roemenië is de Puttense gebarentaalspecialist met name betrokken bij de Roemeense dovengemeenschap in Oradea. ,,Dat maakt het leven heel interessant en heel anders. Er zijn dagen dat ik mijn stem een hele dag niet gebruik, omdat ik de hele dag alleen maar met mijn handen en ogen hoef te communiceren. Ik kwam aan in Oradea net voordat het coronavirus grotere gevolgen bleek te hebben.''
w [Lees het hele interview met Pieternel Bottema en bekijk haar foto's op www.deputtenaer.nl
Ik werd door twee dove vrienden ‘geadopteerd
In haar eerste maand in Oradea heeft Pieternel fijne contacten op kunnen doen met mensen van de dovengemeenschap en haar buurvrouw. ,,Ik werd door twee dove vrienden ‘geadopteerd'. Zij namen mij onder hun vleugels en leerden mij allerlei Roemeense gebaren en lieten mij kennismaken met de Roemeense cultuur.'' Na de eerste maand kwam het land in een strenge lockdown en mochten mensen alleen aan de hand van een verklaringsformulier naar buiten. ,,Gelukkig bestaat de technologie en kon ik daardoor mijn werkzaamheden en sociale contacten verder opbouwen.'’
(Artikel gaat verder onder de foto)
Pieternel Bottema met haar Roemeense buurvrouw met wie het goed klikt. - Eigen foto
Met haar Roemeense buurvrouw bleek de Puttense iets gemeenschappelijk te hebben. ,,We houden allebei van bakken, dus dat klikte direct. Ik heb haar natuurlijk geïntroduceerd met wat Hollandse glorie zoals tompouce, pepernoten en suikerbrood.’’ In het begin communiceerden de beide vrouwen vooral in het Engels, maar inmiddels is dat een mix van Engels en Roemeens geworden. ,,Mijn sociale kring is klein maar heel fijn. Ik kan lekker mezelf zijn en begin steeds meer te ontdekken hoe ik op een Roemeense manier toch een beetje Nederlands kan blijven. Humor is daar een belangrijke factor bij. Ik was zo blij toen ik merkte dat de humor in woorden en gebaren, grappen, sarcasme en elkaar voor de gek houden, veel overeenkomen met wat ik gewend ben uit mijn eigen cultuur. Ik voel me een gezegend mens met de vriendschappen die ik hier op heb kunnen bouwen tot nu toe.’’
De gepassioneerde taalwetenschapper zou dan ook graag Putten aan haar Roemeense vrienden laten zien.,, Ze vinden het nog wel gek om te geloven dat Nederland echt geen bergen heeft en dat je zo makkelijk overal kunt rondfietsen.’’
Als Pieternel terugdenkt aan haar jeugd in Putten koestert ze vooral goeie herinneringen aan het bos tegenover hun huis en de mooie heide tussen Putten en Ermelo. ,,Als kind speelde ik vaak met mijn broers en zussen in het bos. We maakten mooie hutten of gingen slootje springen. De heide tussen Putten en Ermelo doet me denken aan de zondagochtenden wanneer ik op mijn fiets naar de kerk fietste. Toen ik tijdens mijn studententijd in Utrecht ging wonen merkte ik pas hoe belangrijk en mooi de natuur van Putten voor mij is.’’ Nu ze in Roemenië woont, mist ze vooral haar familie. ,,Graag had ik even op de fiets willen stappen om zo makkelijk langs mijn familie te fietsen en op de koffie te gaan.’’
Meer info: www.pieternelbottema.nl
Door Marieke Michielsen
